HİÇ BİR ŞEY YOKBenim içimin duvarlarında sadece içi boş çerçeveler asılı tozlu raflarında, yollayamadığım mektuplar saklı çekmecelerimde ise hüzünlerim siyah’ a badanalanmış kapkaranlık duygularım. yok öyle mavi gökyüzü pambe pancurlu pencereler. avlusunda top koşturan erik ağacına tırmanan çocuklar. çeşmelerinde avuçlarına su doldurup sevdalısına içirenler geceleri yıldızları parlamıyor ıslak kaldırımları yok kesilmiş asırlık çınar ağaçları gövdesine kazıyamıyoruz isimlerimizin baş harflerini gölgesinde oturup dizlerine dayayamıyorum başımı kumsalında dolaşamıyor dev dalgalarının cirit attığı denizlerinde kayboluyorum ben benim içimdeki derinliklerimde boğuluyorum. ben beni hiç anlatamıyorum........!!! . |
HAYALLERDE DE OLSA YARIN KOLLARI GİBİ SECGİ DAĞLAR OKYANUS KADAR ENGİN DUR DURAK BİLMEYEN BİR DUYGU VE DUYGUYU HİSSETİRİYORSUNUZ BU GÜZEL ŞİİRLE YÜREĞİN VAR OLSUN ARKADAŞIM