SUS PUS DUDAKLARDA SESSİZLİK
Bazen çaresizdir ıssızlıklar
Geçit vermezler sıra dağlar Bakarsın, gözlerin dalar boşluğa Ağlamak istersin gece yıldızlarla İlaç bulamayınca yalnızlığa Gözyaşlarını kimseler görmesin diye Gizlenirken köşe bucak Elinin tersiyle silersin ancak Kim yanacak... Bazen görülmezdir sabahlar Ne güneş doğar, ne mehtaba dalar Ne gölde salınır ördekler Renk renk açsa da baharda çiçekler Hüzne dair dökülüyorsa özneler Gelmedi o işte, yine gelmeyecek Ümitle beklenilen hep beklenecek Derken vakit gelir, çalar kapıyı nefessizlik Sus pus dudaklarda sessizlik... HAZAN |
soluksuz okudum .. ama sesli(.