SONBAHAR DENİZLERİDalgalarla silinmiş, kayıp ayak izleri. Alışmış sessizliğe, sonbahar denizleri. Kayalara saklanmış yaz aşkının gizleri. Karaları bağlıyor sonbahar denizleri. Yüzünü buruşturur toprak, sarıya tutsak. Dallar boynunu büktü yaprak kuruya tutsak. Köpüklü dalgasıyla, deniz karaya tutsak. Sevdiğine ağlıyor sonbahar denizleri. Bir hüzün yumağıdır, ruha dokunur Eylül. İşmar etmez artık gül, feryat figanda bülbül. Savrulur rüzgârlarda, baharı bekler sümbül. Sükuneti sağlıyor sonbahar denizleri. Midye kabuklarına yosun kokusu sindi. Köpüklü dalgaların hırçın öfkesi dindi. Gökkuşağı sörflerin yelkenleri hep indi. Martı sesi çağlıyor sonbahar denizleri. Su gibi aktı zaman verandalar şimdi boş . Lagündeki tekneler, esen rüzgârdan sarhoş. Lodos’ un getirdiği, çakılı, kumu nahoş. Yüreğimi dağlıyor sonbahar denizleri. |