gecenin sesizliği çökerken yüreğime
ayrılıkların türküsü yakar beni
odamın yalnızlığına mahkum
esen rüzgarın uğulturarında kulaklarım
yanıp kül olan sevdanın çıkmazlarındayım
bir kadeh doldurdum sensizliğe
içiyorum unutmak için kendimdeki kasveti
unuttukça tükeniyor kimsesizliğim !..


dalga dalga geliyor hüzünlerin en zorları
dayanacak takatım kalmadı
gözlerim uzanıyor unuttuğum yerlere
vefasızlığın ekildiği sokaklara
buselerin dudaklarımda soluklandığı anlara
gidiyorum işte zifiri karanlıklara
kirpiklerim ıslak, hıçkırıklarım deliyor sesziliği
küskün mor menekşelerim nasıl da ağlaşıyor !..


penceremdeki serçem yoldaşım olsa da
yalnızlığıma dokunan sen yoksun
öpüşlerinde ateşlendiğim güneşimdin,söndün
ay’a vurgun yağamozların sevişleri ölgün
dargın gönlün yaylasında uçan kelebekler
çağlasan bahar yağmurları gibi içimde
gecelerime masmavi aşkla doğsan
ömrümün sonuna dek başucumda aşkım diye kalsan!..


Zafer Direniş
...

24 Temmuz 2011 Cumartesi 1:00 Lahey