Bende Bir Yüzün ÖldüBende bir yüzün öldü O hiç olmayan yüzünü düşleyen ruhum öldü Sahipsiz kelimelerin sana akan ırmağı Ve aşk kurudu Sen hala yanıyor sanıyorsun odamın mumları O mumlar söndü Yalnızlığım uyudu O hiç olmayan yüzünü okşayan yanım öldü O hiç olmayan gözyaşların Ve hüzünlerim bildiğim hüzünlerin Aşka ağlayan gözlerimin feri söndü Bende bir cennet sessiz Bende çiçekler Toprak kokusunun sonbaharı Sararmış yaprakları şiirin Öldü Bende bir cehennem dinsiz Bende günahlar Sana akan lavların közü Gecenin tebessümlere çıkan o karanlık yüzü Gün şafakları öldü Bende o cehennem ki dilsiz Aşka yanan kandiller söndü Bende bir yüzün öldü |