İSTANBUL
Geceni seviyorum İstanbul,
Örtüyor bir yorgan gibi, Senin kirli yüzünü... Gecen gündüze kavuştuğu anda, Puslu havan yüzünden, Açamıyorum gözümü... Her yanın çöp, her yanın kir! Kentin karışmış, yüzün kırışmış, Hoş görünmüyorsun bunu bil, Ellerine hep kir bulaşmış... Ve sen nefesten uzaktasın, Eşsizliğin bir bir siliniyor, Öyle ki yıllardır hep yastasın! Bu yürek seni yine de seviyor! |