5
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1176
Okunma

geceleyin şair yanım tavan yapıyor
sessizliğe destanlar anlatarak
yetiyor kendine
-yetindikçe kalıyorum aşka-
geceleyin girebiliyorum her penceresine karanlığın
nerede kim nasıl davrandığını
nasıl kim nerede sabahladığını
ben konuşmadan hissedebiliyorum
-işim gücüm hissetmek değil mi-
geceleyin şair yanım ileri gidiyor
dokunmadık duygu
çalmadık kapı bırakmıyor
değindikçe değiniyor hecelerine (gün)ahın
aya yıldızlara yaslanarak
-utanmadan yarasalardan-
ve geceleyin üzerime
uzaktan tuzaktan ayrı
ya dünyanın ağırlığı
ya da pamuk hafifliği çöküyor
-başa gelen çekilir hesabı yok bende nasılsa-
................................
Mehmet Selim ÇİÇEK
22 Eylül 2011,,,00.13
Gelibolu
5.0
100% (6)