Seni özlemenin vakti gelince
Seni özlemenin vakti gelince
Sırılsıklam bir yalnızlık seçer beni Kentin solgun yüzüne akşam inince Sarı bir hatıra ezer geçer beni Seni özlemenin vakti gelince Tutamam ki kalbimi bir saniye yerinde Ne olur gitmeseydin de Ufalanan çakıl taşı olsaydım ellerinde Seni özlemenin vakti gelince Kuşlar çığlık çığlık geçer istasyonlardan Bundandır kendimi raylarda bulmam Bundandır her trenin bana çarpması Seni özlemenin vakti gelince Bende vakit çölde kum kadar bol Sen gittiğin o kentte Milyon kere milyon mutlu ol |