Yalnızlık içimde uzun boylu akşamdır
İstanbul suskun gözleriyle
Yüzümde cilalanmış bir gamdır Gemiler çekilirken tenha koylara Yalnızlık içimde uzun boylu akşamdır Rüzgarında anılara savrulduğum Peşinde hayallerin yorulduğum Tahtına bir hükümdar gibi kurulduğum Yalnızlık içimde uzun boylu akşamdır Bir bulutu ödünç alırken gözlerim Hayallerim bir yağmurla sırılsıklamdır Düşerken hüzünler şarkılara damla damla Yalnızlık içimde uzun boylu akşamdır |
belki yalnızlık çeker kısalır
belki boğulur.
kimbilir...
unutmak için her yol mübahtır.