GİRDAPTersinden akar ırmak, yağmur tersinden yağar Mermer hamurunda un, aç yeminleri besler Bedende bölünmüş ruh, varlığına zor sığar Çarptıkça dört duvara, avuntu kalbi tersler
Güne baktığın yerden, sıcağın daha üşür Ey ! En insan tarafım, yüreğin nemine bak Sonra avuç içine, canın; hiçlik bölüşür Kim bilir hangi nefes? Bu girdaba son durak Şükran AY |