Anızında Yak Beni
ANIZINDA YAK BENİ
Yine rüzgâr esti, gönül dağımda. Dallarım kırıldı, gönül bağımda. Kurudu yaprağım, sevda çağımda. Tutuştu gazelim, yanar tüterek. Bu ateşi söndürmeye, kar gerek. Testisi elinde, nazlı yar gerek. Söndürmek yerine, yakar gülerek. Yanarım gönlümde, yâre har gerek. Kışım baharımdan, harlı ateşim. Enkazımı yaktın, tekrar tutuştum. Dumanımı görüp, sende yetiştin. Savur külüm, saçlarına değerek. Çağdaş-iyim, her çağımda böyleyim. Bazen bu şehirde, bazen köydeyim. Aşığım ben sana, daha ne deyim. Götür anızında yak üfleyerek. Süleyman Bektaş (Çağdaşi) |