Ömür denen yolda,ne dertler çektim.
Geçtim tuzakları.
Başka engelleri,aşar mı bilemem

Gönül bahçesine,inciler döktüm.
Sildim mihrakları.
Hissedarlara pay,düşer mi bilemem.

Simsiyah saçlarıma nurlar taktım.
Çok ettim akları.
Bahçesinde şule,coşar mı bilemem.

Yığınla taarruza boyun büktüm.
Az ettim çokları.
İliklerde irin,şaşar mı bilemem.

En gözde tohumları,seçip ektim.
Aştım “bırak”ları.
Gönüllerde filiz, yaşar mi bilemem.

Bir şahan gibi yükseklere çıktım,
Gördüm ırakları.
Süzülüp gülşene, koşar mı bilemem

Çerağ misali karanlığa sıktım,
Işıktan okları.
Zatına huzmesi, düşer mi bilemem.

Yusuf ATALAR
Adapazarı Nisan 2003