MANİ
Aşkın şarabından bir yudum içti
Belli ki acıydı kendinden geçti Eski defterlerden birini açtı Bir mazisi vardı söyleyemedi… Ne vakit beklese zamanı dardı Her gece sonrası bir gündüz vardı Gönlündeki sevgi dünya kadardı Bir manisi vardı söyleyemedi Tatlı bakışına güler yüzüne Niceleri kandı bir tek sözüne Sessizce ağladı döndü özüne Bir anısı vardı söyleyemedi Bölük pörçük kalan uykularını Kimseler bilmedi kaygılarını Yüreğine gömdü duygularını Bir canısı vardı söyleyemedi Bilal Dilsiz (Bîdil) |