kafkaesk"yalnızca pek küçük çocuklardır ki alaca bir sabah yarı uyanık beden ve sayıklamalar ne kadar da yorgun diyor beden çengeli kafkaesk sayıklamalara onu rüyalarımdan çıkartıyor alaca bir sabah yarı uyanık gözler karanlık alaca kıskanıyor karanlığı egzos sesleri arabaların çıkardığı korkuyor gözler yalnızlık da bürokrasi kapıların ardında olsa... böcek uyanmaktan korkuyorum altı bacağım da ağrıyor ne vakit yalnız kalsam yol diyorum başarıya giden sonra duraksamaysa yol yolculuk karşılaşmaysa? ölümü görüyorum bırakıyorum |