Özledim , O Kadar.
Apansız oluyor herşey ,
birden akşam , birden gece , bir gündüzü farkedemiyorum ne hikmetse. Yüzümden de belli oluyor mudur geçen zaman ? Ya saçlarımdan ? Hâlâ güneş değince sararıyor mudur acaba ? Bilmiyorum. Sen , kapıyı yüzüme çarpıp gittiğinden beridir ben hiç aynaya bakmıyorum nefret ediyorum , nerde karşıma çıksalar tuzla buz ediyorum zaman gibi. Daha sık başım dönüyor , hâlâ doktora gitmiyorum , alakasız yerlerde karşıma çıkıyorsun , meğersem bayılıyormuşum . Arada gözlerim dalıyor , bir kız çocuğu görsem şu yürek denilen lanet olasica var ya ! Öyle bir sızlıyor ki sanırsın , yaşarken cehenneme atmışlar beni. Dön ! Ya da öl.. Başka seçeneğin yok. Anla , ölüyorum gram gram , ha sensiz kalmışım ha yüzüme kezzap atılmış hiç bir fark yok , hiçim sensiz herşeyin hiç olduğu kadar hiçim. Özledim , merhamet kokan insanlar kadar , Anadolum kadar özledim , o kadar. ( özledim : dön demenin Türkçesi. ) |
muhteşem bir şiir yansımış kalemine.
ne mutlu sana
sevgili Berna.