Yorgun yollarım
artık eskisi gibi uyutmıyor
sabah rüzgarı ! baki kalmış kör sancılar üst üste dünden kalma illetimse buram buram bir alem inme vuruş duyu organ kan pıhtısı yüreğim de kasılarak nöbette beden ise nakavt ! bile ! bilsem şahadet de ki ölümcül o duayı ? kimbilir belki alır götürür doğduğum topraklara ? her imlası kızıl keskin bir hançer yontarken ustra jilet var variken seni tanır dünya âlem bilesin var gidince sen tanırsın herkesi bu kuraldır puşt hayat felsefesi sakın " düşme " yol çizer,yol gösterir kendine aklı olmuyan zavval zavvallı kervanına top koşturan miski düşmanın yol yorulur yorgun düşer bitgin kulaç gitmeler diline bir tekerleme dolanır yoruldum yoruldum yoruldum dersin Kadir Haktan TÜRKELİ |