Mantık düşmüş ayağa, bu işte bir terslik var
Pis kokuyor ayaklar, var bu işte bir iş var
Kazanana iyi bak, bir de kaybedene bak
Yolu şaşırmış ey aşk!; gel, istersen beni yak.

Çok duyarlı olmanın, sonu yalnız kalmaktır
Ölçüsünü kaçırma; ölçü, gönül almaktır
Riyanın zerresi yok, tuza bandır yarayı
Ben tanımam parayı; dost, açsa da arayı.

Yârim benden kaçmakta, gözleri kin saçmakta
Her sabah sensizlik zor; aşk, gün gibi açmakta
Çok konuşana bakma, söylenen lafa akma
Ben sevdim çok derinden; gel artık, beni yakma.

Kalp hasret ile dolmuş; kır çiçekleri solmuş
Tüm ağaçlar kesilmiş; her şey bina, yol olmuş
Aşk ile bağlı kalbim; barındırmaz tek yalan
Maziden bugüne dek; aşkındır, bana kalan.

Değerli kaleminizden mana bütünlüğünde duygulu güzel bir şiir okudum
her dizesi bir seslenişti kaleminize sağlık saygılarımla.