KANREVAN
Değmeyince ellerin ellerime
değişti avuçlarımdaki çizgiler Şimdi hayalini kusuyor gözlerim Tüm bedenim kanrevan içinde En dibine vurmuşum sensizliğin Düşledikçe seni düşüncelerim yaşlanıyor bir sonunu sevemedim bu aşkın Sıkıştım bir yürek parçasının altında Adı konulmamış bir fırtına peşimde Kalmışım yokluğunun en ücra köşesinde... fatih albayrak 7.09.2011 trb |