Boş yere...
İnanarak koştuğumuz
Şu yaşam maratonun da; Biz kime, neden yenildik? Bir kalpsiz,vicdansız yar’dan Hiç yere, boş yere boş yere vefâ dilendik? Güvenmek suçmuş, bilemedik İçimizde yeşeren çiçeğe Avucumuzda uzattığımız kalbe Biz,sevgimize boş yere yenildik Bahar gelecek derken, Kar yangınlarında kavrulduk. Sonbaharı henüz görmeden, Kuru yaprak gibi savrulduk. Güvendik ama;kaypakça vurulduk. Faruk DEVELİ-Çanakkale |
KEYİFLE OKUDUM...
SEVGİLER..