1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1047
Okunma
Yuvarlandım boşluğa yokluğun çatısından,
Öz bedenimde kıyamet,ruhum kadavra.
Korkuya askıntı gecem düş kırıntısından,
Fikrim bayrağı beynimin,sözüm paçavra!
En büyük yalan benim destansı masallarda;
En viran şehir benim kuş uçmaz kervan geçmez.
Üç vaktin son demiyim uydurulan fallarda,
Öyle bir kapıyım ben, hiç bir anahtar açmaz!
Hüznünü bana sorun ayak bastığım yolun,
Ne günahla dokundum kirlenmemiş toprağa?
Ben haylaz öğrencisi hayat denen okulun,
Hangi gönüle girsem dönüverir çorağa.
Yalnızlık kalesinin en sağlam suruyum ben,
Yaşanmış sevdaların basit bir tekrarcısı.
Sonsuzluk sınavında yanlış bir soruyum ben,
Kırılmış gönüllerde çekilen aşk sancısı...
harun kalkan
5.0
100% (1)
Cevap Yaz