FİRAK
Ben soğuk şehrin yorgun caddelerinde ,hayellerimi büyütürken
Sen düşlerimi yakarak giden,ayrılık rüzgarı oldun Tüm kavgalarımın gizlenmiş sebebi iken Kalbime kazınmış,hasret diye alnıma yazılmış alın yazısı oldun Ben sigaramın dumanında seni nefes diye içime çekerken Sen nefesimi kesen heyecanım oldun Bakışlar ayna, yansırken yüzüne Sen yanan yüreğin tarihinde şirin oldun Ben seni şarkıların,şiirlerin cümlesinde ararken Sen Ferhatta Cennet,Mecnunda Leyla oldun Adına şarkılar şiirler yazıp söyliyemezken Sen Enkaz gönlümde, geriye kalan yürek sızısı oldun Karanlık gecelerin bekçisi kırılgan Ülker Yıldızındaki Nur iken Kurumasını Mahşere bıraktığım,gözlerimdeki Sel oldun Boğazımda düğümlenen cümlelerin ,incinen mısrası iken Sen sessiz çığlıkların özlediği Latife sahibi oldun Ben yüreğimdeki fırtınalara fon, acı türküyü söylerken Sen sazın teline vuran mızrap oldun Ben bir saç telini arayan Firak iken Sen sayfanın sonuna arkadaş yazan kalem sahibi oldun |