Gül Bülbülü sever,bülbülde gülü
Haddine değildir gülden utansın
Arı bin çiçekte sağar o balı
Sivri sinekmi ki baldan utansın

Diline vurunca aklının küfü
O aklına yaptırır gafı
Soğanı kabukla götüren sofu
Yunusa uzanan dilden utansın

Dadaşlar şehridir derler Erzurum
Emrah’a ne güzel uyar bu durum
Binlerce Mahmutlar yapsada yorum
Emrahlar doğduğu ilden utansın

Ten toprak olmasa kabre girmezdi
Kalp muhtaç olmasa aşkı görmezdi
Derviş ki ilahi sırra ermezdi
Nefsinin çektiği halden utansın

Her mısra maddeye verince mana
Manada bir lezzet nükseder kana
Bilmeyen ne bilir kimdir Mevlana
Cahiller girdiği yoldan utansın

Akif’e dokunur,Üstadı bozar
Çelebi Mevlidi boşamı yazar
Bu cümle muhabbet ehlini üzer
Allahtan korkanlar kuldan utansın

Bu Şiir,Şiire boş işler diyen anlayışlara atfen yazılmıştır.