Anlatmakla Değil...Bu son sözüm dediğin yerde başlar yenileri Atmam dediğin adımlarla koşarsın gün gelir, Çarpıp çıktığın kapılardır önünde durduğun Dönüp bakarsın sonra sildiğin yüzlere bir bir. Gurur öyle yüksek bir tepedir ki yolumuzda, Birden döner başımız, sonra nutkumuz kesilir, Bir ben varım zannederken böyle en yukarıda, Tersine döner arş u ferş , canlarımız ezilir. Beşer dendiğinden beri adımıza devranda, Ettiğimiz her bir kelam hanemize yazılır Ben diye başladığın her bir cümlenin sonunda, Gerçek sahibin mahlası defterine çizilir. Kün feyekün idrakiyle ne zaman olur hemhal, Benlik afetinin yoluna engeller dizilir, Susar konuşamaz arif , bilir ondandır her hal, Anlatmakla değil elbet yaşadıkça sezilir . |