sabah(sız)larne meymenetsiz adamım suratımdan düşen iki parça biri sen biri ayrılık bir ben ediyorum toplamda sıva tutmuyor diğer sevdalar harcına leyla’lar karsam da çocuklar seviyorum sonra eli yüzü kirli sümüklü elinden tutuyorum bir yaşlının bizim yokuşta yükünü çekiyorum adım komünis’te çıkıyor kimseyi sevemiyorum iyi geliyor yaşamak sen ağrısına kasım |
selam ile şairim