Sana Geldim… (Gülce-Yunusça)İnsanlığı gitmiş gönül özümün, Güveni var mı ki doğru sözümün, Kirlere bezenmiş arsız yüzümün, Siyahıyla sana geldim. Feleğin çarkında dertle ezginim, Hayattan ümidi kesmiş bezginim, Bunca ömür boşa geçti üzgünüm, Eyvahım la sana geldim. Kendimi kaybettim yok mudur bulan, İmdat seslerimi duymadı olan, Feryat figanıma dermansın kalan, Bin ahım la sana geldim. Dolaştım âlemi yayanca atsız, Dost gönüle köşkler kurmadım şartsız, Yenemedim nefsi cürümüm hatsız, Günahımla sana geldim. Beşeri âlemde fani olayım, Tövbede bulunup dua salayım, İnziva içinde çile dolayım, Dergâhımla sana geldim… 28.08.2011-Ramazan.28 |
kendimizi kaybettiğimiz de ise,,
ben beni bıraktığım zaman sen bırakma ya rab.. diyen yunus vardır,, aklıma geldi,,
dememki Rabbimizden gayri sahiplenip el tutuan yok