GÜLÜMSE..AĞLAMA..
Yıldızlar kadar uzak
Bazende nefesimsin yüreğim Gözlerimle göremediğim gerçeğim Ummana takılan gemiler gibi sözlerin Kelamların askıya alındığı saatler belirsiz Haliç köprüsünden atasım geldiğinde düşlerim Kapanan kapıların ardından açılan dileğim Seni neyleyim Susma Yabancısın kendine belli ki bu ara Kırılan zincirlerinin coşan kahırlarına ağlarken ağıtlarla Sayıyorken tesellileri parmaklarınla sabırla Dalgaların haşmetiyle çınlıyor kulaklarım Sense hala..hala... Bir yakamoz arıyorsun yıldızsız karanlıkta Ara o zaman ara... Lakin ağlama... Zaman geçer bilmelisin Saatlerin tiktaklarıysa sauna Ufuklar ötesinde kalan fersah fersah umutların ortasında Gidenler gider usulca Hüzün kokan kadehinden iç İç bir yudum bir daha, bir daha... Eritirken alazların yangısı közleriyle Dudaklarında sakladığın mührün örgüsü Aç, aç bir daha.. Ağlama... Unutursun demiştim sana Neleri örter zaman, neleri siler diyorum sabahlara Dinlemediğin sözlerimin hüsranlarını taç yaparken saçlarına Fal baktığın papatyaları koparma Adımlarının izi kalacaktı elbet kumsalda Başını çevirip baktığın yollarda Mevzilenmiş karartıların kör bağrında Suskun hecelerin dile gelişine yalvarma Anla...ağlama.. Biliyorum... Sen de sorguluyorsun kendini dalarken başucuna astığın aynalarda Ağaran saçlarına hayıflanan hicazi makamın notalarında Kanıksanmış bir iç çekişin girdabındasın hala Hapsettiğin mevsimlerin yaşanmış hikayelerini yazıyorsun ara ara Altına geçtiğin dipnotlarını kimse anlamaz asla Rüzgarlara savurduğun saçlarının rehavetinde kal daima Gülümse...ağlama... Geçen yıllara... HAZAN.. . |
Hüzün kokan kadehinden iç
İç bir yudum bir daha, bir daha...
Eritirken alazların yangısı közleriyle
zaman herşeyi silerken çoğu kez ağlarız biz..........çok güzeldi şairem...hayırlı ve mutlu bayramlar dilerimsevgimle hep...