Son Durak
benim kalbim,
bir sevgi otobüsü; binenleri gitmek istedikleri sevgiye kadar götürürüm. gidenleri mutlu ettiğim kadar üzülürüm... yol ücreti hiç değişmez ; dost,aşık farketmez biraz sevgi verseler yeter... sevineyim biraz , üzülmek için nasılsa zaman var. kimisi ücretini ödemeden kaçar, ihanetini suratıma çarpar... sevmeden gider sevgiye... hiç boş kalmazdı bu otobüs sen gelip tüm sevgilerimi çalınca, ben olduğum yerde kalınca, terketti herkes aynı anda; son durak sensizlikti galiba... |