AĞLAMA AFRİKALIMSen açlıktan ölürken bizde bir beyaz leke Sömürünün çarkları sen de koymaz meleke Mağrurlar sıralanmış bir zulüm silsilesi Biz tokluktan ölürken, sen de açlık çilesi Damarların kurumuş gözyaşın derinde mi? Afrika haritası en yırtık yerinde mi? Açlık ıslık çalıyor Sudan, Somali, Kenya Her gün bin çocuk ölür nerdesin uygar dünya? Sen açlıkla imtihan, biz toklukla rejimde Ağlama Afrikalım! Bir şeyler var içimde Rahmetin nidaları Afrika menekşesi, Akseder çöller boyu Nil’in ağlayan sesi Bir siyahî yavruyu akbabalar yemekte Biz israf batağında beş yıldızlı yemekte, Seraplaşır çığlıklar, gelir vurur vicdana Zaman acımasızca sarmallaşır zamana Ölümün kol gezdiği gözde kızıl kıyamet, Ağaçlar kuşlar ağlar, insin göklerden rahmet Afrikalı çocuğun beyaz düşler ülkesin Ağlama Afrikalım! Vicdanı var herkesin Güneş mızrak misali toprağa saplanmakta Ölüm yağan göklerle kızıl çöl kaplanmakta, Kara bahtlı Afrika, kana bulanmış etten, Herkes nimetle yüzer yoksun kalmış nimetten Senin yavruların da birbiriyle savaşta, Ah! Bir kez uyansan bak, sömürenler telaşta, Yer altı yerüstüyle zenginliğin bahçesi, Gözyaşı ve sömürü Afrika bilmecesi Yerden bir ay yükselse bahtının göklerine, Bir Musa vuruşuyla, tutunsan köklerine, Ah! Bir özüne dönsen, neler neler edersin, Ağlama Afrikalım! Mevla’m derdin gidersin, Ağlama güzel çocuk, altındandır yüreğin, Elbet bir gün senin de kabul olur ereğin, Hür dünyanın gözleri, aydınlatır yüzünü, Yaşamanın sevinci bir gün sarar özünü, Ümitlere nakşolur, insani duyguların, Asude baharlarda çiçekli uykuların, Hayata tutunmanın, elleri ellerinde, Nil’in sesine beste şarkılar dillerinde, Nice güneşler doğar seninde Afrika’na, Ağlama Afrikalım! Umut olur dünyana… 26.08.2011 AŞKOĞRAFYA/Tarık TORUN Bu duygularla bütün arkadaşlarımın Kadir gecelerini ve yaklaşan bayramlarını kutlar, selam ve saygılarımı sunarım...... |
Diyorum dünyada silaha, nikeere, kine ve öfkeye harcanan para yalnız sevgiye, açlığı yok etmeye harcanmış olsaydı acaba açlıktan ölen, gece yatağına aç giren, parmağını kesip çocuğuna süt diye kan içiren, çaresiz bomboş gözlerle etrafa bakan babalar ol7r muydu yeryüzünde? diye. Ve ne yazık ki verdiğim cevap hep aynı EVET SİLAHLANMAYA DEĞİL AÇLIĞIN YOK EDİLMESİ İÇİN HARCANMALI PARA.
İçim bir kez daha acıdı dizelerinizi okurken. Duyarlı yüreğinizi kutluyorum. Saygılar