Ay ışığındaki gölgem, Gün geçtikçe siliniyor; neden bilmem? Terketse de beni, geceden gündüze dönüşemem. İnsanların gölgesiyle de sevişemem Çocukluğumdaki gibi emsalsiz sevemem. Akıntıda boğuldu; zeytin dalı düşüncem. Erdem Uçan./22.07.11
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Gölgem şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Gölgem şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Akşam oluyordu gölgeli tepelerde... Odamın kapısından bir hırsız gibi sokulan rüzgar saçlarımı dağıttı ve masamdaki mumu söndürdü.. Ben son defa resminin karşısında haykırdım : - Canlan ey kuru gölge.. Ve kalbinin tüm ufuklarıyla beni kucakla!... Duvarda ve gözlerimde sessiz bir gece başlamıştı...
şemsi Belli / Şirinizi okuyunca bu dizeler aklıma geldi..Kutlarım.