GONCE-İ HANDAN
Zülf-i perişan bana olmuştur girdâb-ı belâ
Âfitâb-cemâl perişan kılmıştır beni ya Rab Asumani nazar bana olmuştur âb-ı hayat Gonce-i handanım mejnun kılmıştır beni ya Rab Nigarımın lebleri bana olmuştur gül- âb Adem-i te’lîfiyet hiç dem kılma bizi ya Rab ZUHAL ERASLAN …………………………………………………………….. …………………………………………………………….. girdab-ı bela: girdab gibi bela âfitâb-cemâl: parlak yüzlü sevgili asumani: gökyüzüne ait olan gonce-i handan: açılmamış gül gibi gülümseyen adem-i te’lîfiyet: Bir araya gelememe nigar: güzel yüzlü sevgili gül-ab: gül suyu …………………………………………………………….. …………………………………………………………….. |