PES ETME
Ömür cam kırıklarının gölgesinde
Soluk atışlarını hızlandırırken Yürek imdat dilenen gecenin Şah damarını kesmeye and içer. Bilmem kaç sabırsızlığın, Cançekişini ele avuca sığdıramazken Gökyüzü kanımın üzerinde Tek kol aralıklı hızaya geçer. Eyvallah demiyorken başım Kaderin kısık gözlerine. Dişlerini saplıyor felek Hem çok soğuk, hem sancılı tenime Benliğim avazı çıktığı kadar Kararlı bir cesaretle Çığlık atıyor içimde Pes etme pes etme pes etme... Hüseyin Cihan |
yaşamaya devam
dirençle..
selamlar..