KALDIRIMLAR
Uzanırken yokluğunda,
Soluğu kesilmiş kaldırımlar. Bir kanarya konuyor, Sokak lambasının Sağ omuzuna, Kimsesiz. Koşar adımlarla koşmak Geliyor içimden, En son gittiğin tarafa. Kaldırımlar hicaz makamında, Ama sessiz. Onların da gövdesine Senden sonra, Zift karası karanlıklar, Yüklenmiş. Tek fark var aramızda. Onlar hâlâ, İnsanlara yardım eli, Uzatmakta. Zaman üşümüş yine Kaldırımlarda. Sokak lambasındaki Kanarya da gitmiş. Tek dostum, Köşe başındaki, Evsiz. Senden sonra tek adresim Kaldırımlar. Kızma bana! Kolay oluyor, Terkedince hayatı, Onların gövdesinden, Mezarına yürümek. Hüseyin Cihan |
ALLAH rahmet eylesin
SAYGILARIMLA