Mihman EttinSıradan ve sorunsuz yaşamak varken aşkı, Terkinle dilden dile söylenen destan ettin, Nasıl boşaltıp gittin kalpteki sırça köşkü, Geri kalan ömrüme hasreti mihman ettin. Herşey yolunda iken koydun hevesi yarı, Yere yıktın bir anda aşkla yükselen arı, Hak ettim mi sen söyle çektiğim ahüzarı? İnan ki doğduğuma bin kere pişman ettin. Sakin geçen ömrümde fırtınlar estirdin, Ümidimi hicranın bıçağıyla kestirdin, Neşe dolu gönlümü sevdalara küstürdün, Güzel olan ne varsa hepsine düşman ettin. Seninle yaşlanmanın hayalini kurarken, Senden gelen ne varsa hep canıma sararken, Zülfünü ellerimle okşar gibi tararken, Sen beni benden aldın halimi yaman ettin. Neye heves eyleyip sıradanlıktan bıktın? Seninle süsledigim hayallerimi yıktın, Seni çok sevdim diye Kerem´den beter yaktın, Bedenim küle döndü, gönlümü duman ettin. Dilinden yorgun yorgun dökülürdü her sözün Hâlâ düşüme ışık buğulu ela gözün, Neden vazgeçti aşktan sevgiyle dolu özün,? Ne için gönül koydun, kimlere güman ettin? Sinem kurtulmasa da yâr açtığın yaradan, Ben yine de özlemi yaşıyorum sıradan, Gülmez yüzüm hasretler kalkmadıkça aradan, Sevda türkülerini dilime aman ettin. Hasan Ilter |