Ben bir pınarım,
Sen ondan sevgi,iyilik,hoşgörü gibi
Tüm güzellikleri içinde tpplayan damlalları
İster avuç avuç,ister tas tas iç.
İstersen de suyumla hayat verdiğim
Binbir çiçekleri biç.

Ben bir kalemim,al eline beni
Yemyeşil baharı,
O çiçekten bu çiçeğe konan arıyı
Kırda,bayırda;bağda,bahçede açan çiçeği yaz.
İstersen kır beni,yap biraz naz.

Ben bir bülbülüm sen ise gül,
Batır dikenlerini bana,kan içinde kalayım.
Yeter ki senin kokundan alayım.
Benim şakımamdan mutlaka
Sen de bir feyz alacaksın.
Ümidim budur,gül gibi hoş
Gül gibi güzel kalacaksın.

Ben bir ustayım,
Sen de yoğrulmamış hamur,
’’Gel,her kim olursan yine gel.’’
Diyen Mevlana gibi,seni
Hoşgörü teknesinde döne döne yoğurayım.
’’Hamdık,piştik elhamdülillah.’’ diyen
Yunus Emre fırınında pişireyim.

Ben bir kağıdım,beyaz bir kağıt.
İster yazılarınla ister resimlerinle güzelleştir beni.
İstersen uçak yap,uçurtma yap uçur beni.
O zaman ben de sarıp sarmalarım seni.

Ben güzel olan herşeyim,
Fazlasına gerek yok.
İyiyi kötüden,acıyı tatlıdan ayırmayı
Ben öğrettim ben.
Yeri geldiğinde gülmeyi,
Yeri geldiğinde ağlamayı
Aşkı,vefayı,kötülükleri unutmayı,
Güzellikleri ise unutmamayı,
Hatırlamayı,hatırlatmayı ben öğrettim.
Bunlar için de hep kendimi
Hep kendimi tükettim.

server KARA 24 Kasım 2006