Sen Giderken Ruhun Nerde K/aldı
Bu şiir, 18.08.2011 tarihinde dünden inciler listesinde yer almıştır.
bu sabah gün doğarken bekledim ışığın iz düşümü g/örünürdü ruhların şevki beyne vurmuş gözden kaybolan gözlerin tutunan acılara gülerken divane biçare sensizlik rüzgarı k/almıştı maviyi saran tel direkleri karası s/arılsın içime düşen volkan ç/ağlayan kalbimin türküleri aksın denizlerine içimi saran bulutlar esince ruhuma emelini kasırgalar savurdu geriye kalan ne varsa sen gitmedin ki gel tut zincirleri ruhunu alda git çan sesinde küpen olsun içindekileri sildin mi hele... büyüyen fidanları yok edebildin mi? içindeki varliğin yürek yalanı ve sevdanı kendine ceza verdin de mi? gittin sevincini avuç eline b/ıraktın ve değerini bildin mi ki hiç sormadın ki içinde alevleri söndürdün mü bana bıraktığını aldın mi ki gidiyorsun giderken ruhun nerde kaldı yoksa savurdun mu külleri toplayıp k/alsın be güzelim gel ruhunu alda git... _sen gittin ruhunu nereye bıraktın? 17 Ağustos*11*Karataş *Hiç bir tarih zülmün zaferini yazmadı./ hep mazlumlar kazanmıştır* Mustafa Gözetlik *(CANONUR) |