Üşüyor düşümdeki kadınSaçları habersiz kesilen kız çocuğu gibi ağlıyordu düşümde gördüğüm kadın dulun matemi vardı gözlerinde uzaklara okuyordu şiirlerini belki hiç duymayacaktı adam duysa bile ıslanmayacaktı kirpikleri akşamdan kalma bir türkü vardı dudağında alnında yılların kesikleri sinesinde şefkat eksikliği ama onun suçu değilmiş daha rahmindeyken kesip kanatmak istemiş annesi baharı hiç yokmuş yaşadığı şehrin önce temmuz acı acı yakarmış tenini sonra şubat dondururmuş iliklerini şimdi üşümeli dedi tekrar yüreğim ’sadece bir adam var onla harlanır nefesim onunla büyür düşlerim ve onu o kadar çok sevdim ki... ama bu bir düş ve bilirsin düşler kısa bu dar zaman almaz hasretimi şimdi gitmeliyim’ dedi ve gitti... |
Çok güzel bir şiir okudum.
Saygılarımla ...