_UNUTULURSUN_eksiktim diyemedim, eskittin yine de aitliğimi sende bıraktım kuş kanadında dağılan, güzü yenmeyi çalışan yaprağı sende bıraktım sen, acımsızca savurduğun sevincimin tahtına otururken paranoyak dürtülerimle beni bende unuttun hoşçakal diyemedim yine de sustum belki içine konuştum seni kör bakışlarıma sakladım topladım mevsimsiz yalnızlığımı avcuma kanatılmış bir eylül sıkıştırdım gittim, beni anma, anlama, anlamaya çalışma elele değişteki ürpertiyi aldım, beni düşünüp üşüme diye. satırlarına seni hapsettiğim şiirleri de, kendim için aldım. yakmak için unutmaya ilk adım için unuturum biliyorum kendimi tanıyorum en çok da seni tanımayışıma yanıyorum. yalancı saatleri kurmuşsun ömrüme dilime nankör şarkılar vermiş sahte acılarla yatmışsın dizlerime. şimdi, bir yıkım sonrasının izlerini taşırım. hani çok uğraştığım öldüremediğim öldürtemediğim yürek sancım, acım katillerimin ne hikmetse insafa geldiği ve silahlarımın bana sadık kalmadığı anları çok yaşadım. yapamadım bu yüzden çekip gittim. unuturum korkma demirden kapılarımı yıktım da gittim. artık tarihlik bir kitap gibisin en anlaşılmaz, okunmaz ben seni tozlu raflara gömdüm de gittim. |
hani çok uğraştığım
öldüremediğim
öldürtemediğim yürek sancım, acım
katillerimin ne hikmetse insafa geldiği
ve silahlarımın bana sadık kalmadığı
anları çok yaşadım.
yapamadım
bu yüzden çekip gittim.
unuturum korkma
demirden kapılarımı yıktım da gittim.
artık tarihlik bir kitap gibisin
en anlaşılmaz, okunmaz
ben seni tozlu raflara gömdüm de
çok güzel dizelerdi,yüreğinizde elinizdeki begonvil çiçeği gibi açılsın ve şiir olup aksın.tebrikler.