GİTMELİYİM
Dün gece uyurken sen uzaklarda
Resmine baktım söken şafaklarda Biri vardı ellerini tutan yanında Gitmeliyim çok uzaklara Buruk oldu içim Ben değildim yanında ki Bırakma beni dercesine Sımsıkı kavramış ellerini Eğilmişsin üzerine minnet borcu gibi Gitmeliyim gözlere gelmeden seli İçim cız etti birden Gitmeliyim sessizce senden Veda mektubu yazdım o resimle Cesaretim yok göndermeye Gitmeliyim yitercesine Mutlu olmayı düşlemiştim Yıllar sonra sen ve ben bulmuşken bizi yeniden Gitmeliyim severken Hakkım değil bu aşk benim Peşimi bırakmıyor vicdan sesim Kaybeden hep ben olurum aşk ta Kabuk tutmuş yaralarıma Hançeri vurup tekrar kanatma Gitmeliyim beni anla Vazgeçelim yol yakınken Bilmiyorsun içimde kopan fırtınaları Dindirmiyor hiç bir teselli sözleri Gitmeliyim geldiğim gibi Beynimde dolaşan çıngıraklı yılan Sokuyor beni an be an Salıyor zehrini yavaştan Öldürüyor ruhumu uzaktan Gitmeliyim başlamadan Ne olur anla beni Bilsen seni nasıl sevdiğimi Yakamam ne seni ne o resmi Gitmeliyim daha gelmedim ki Kurban gerek bu yolda Feda ediyorum kendimi Yangınım yüreğimde küllenmeli Sevgilim ben bu volkanla Gitmeliyim yüreğin yanımda BİRGÜL AL 13-08-2011 |
Sevdanın sancılarıydı , hazindi...
Sevgiyle...