Feryat-figan diz boyu ortalık darmadağın,
Dertler bitmek bilmiyor üstüste koca yığın.
Ne kadar kaçarsan kaç gel gönlüme gir sığın,
Her dostum diyeni ben bağrıma basa kaldım,
Çözümü bulmak için gerçekten kısa kaldım.

Dostum azdı-kudurdu sanırsın deli oldu,
Zalimce davranarak sinsice tuzak kurdu.
Çekti zalim okunu kalbimden hemen vurdu.
Şirretin karşısında sesimi kısa kaldım,
Düştüğüm çukurlarda kaybolup pısa kaldım.

Gözü doymaz nefsinin hırslarından şaşırdım,
Arzuları gömerek öz sabrımı taşırdım.
Umut ektim bağrıma karanlıkta ışırdım;
Terkedilmiş köşede korkudan susa kaldım,
Gömdüğüm dertlerimi avcuma kusa kaldım.

Ne olacak bilmem ki ahvalimiz perişan,
Çarşı -pazar dolaştım yoktur elbet karışan,
Çok aradım lakin yok iyilikte yarışan;
Haksızlık meydanında aniden tısa kaldım,
Birdenbire şok oldum kendimi kasa kaldım.

İsmail Süklüm