SEN
Saat gece yarısı, gözlerim yorgun yine
Gündüzler yetmiyormuş gibi, Bir de geceye sardı özlemlerim Ve karanlıklar kuruldu yine , sensizliğe; Sensizliğin tam da orta yerine... Biliyor musun, gülüşünün hatırına yanıyor artık sokak lambaları Evlerin kapıları kapandı, Suskun kaldı tiyatrolarda perdeler Sigara içmek ilk defa şimdi anlam kazandı aslında, Yokluğuna yanıyormuş meğer... İnanmayacaksın belki ama, Gidişinin dayanılmaz hüznüne boğuldu, Bakmaya doyamadığın şu gökyüzü, Ağlamaklı artık... Ve ben, Esen rüzgarlara eşlik ediyorum sessiz haykırışlarımda Her gelen esintiden bir yalnızlık daha çalıyorum Yokluğuna takviye... Aklım da ki tek kelime ise " sen" Senle başlıyor, senle bitiyor tüm cümlelerim Ben nasıl sende doğup, sende öldüysem... |