Sardunyalar Sarardı YokluğundaKuşları özgür sandık gökyüzünde hapsolduğunu düşünmeden. Kurşunlar yağdı o ağacın dallarına biliyor musun? Kan birikti dere ağızlarında ve kustum yalnızlığımı kızılcık şerbeti kıvamında... Söylemedim. Söylemler, söylencelere dönüştü yüz yılların karanlığında oysa Şems, Mevlana’nın güneşi Mevlana ilahıydı Şems’in, İlah-ı Aşk... İlahi aşk, yoktun! Yakamozları suya düşer sandık oysa suya düşen hayallerimizdi geleceğim... Geleceğin yoktu ya; Sardunyalar da sarardı yokluğunda. Eskiden sen sarardın aydınlığınla... 08.08.2011, Yüksekova |