ABDAL GÖNÜL
Hayatım kararmış da, gam ile çile ile
Kaderim acılarım,sayfalardan taşıyor Haksız suçlu da kendi,suçlu arar nafile Zalim felek durmadan,hep yaramı kaşıyor Şimdi boynumu büker.kan çanağı gözlerim Yalana meyil etmem,doğrudur hep sözlerim Daima hayra yordum,yanıyor bu özlerim Tek başına çırpındım,dertler beni aşıyor Ne yapsam yaranamam,anlamadı hiç sözde Taş gönüller titresin,kör olan görmez gözde Yolumu çizemedim,yanmışım harlı közde Dünya’ya niye geldim,tanrım aklım şaşıyor Rahat bıraksın beni,olmaz derdime derman Dermanım tükenmiş de ,ah başımı sardı duman Kadere çatmanın,hesabı kessin zaman Bunca çileye rağmen, abdal gönül yaşıyor TÜLAY*ASLAN |
Ne yapsam yaranamam,anlamadı hiç sözde
Taş gönüller titresin,kör olan görmez gözde
Yolumu çizemedim,yanmışım harlı közde
Dünya’ya niye geldim,tanrım aklım şaşıyor
Rahat bıraksın beni,olmaz derdime derman
Dermanım tükenmiş de ,ah başımı sardı duman
Kadere çatmanın,hesabı kessin zaman
Bunca çileye rağmen, abdal gönül yaşıyor
Çok güzel bir şiir ve güzel bir yorum..
Tebriklerimle Tülay hanım...