AYRILIK
Her önüne geleni,kendin gibi sanırsın
Senin tatlı canını,yakar ezer ayrılık Acılarla inleyip,dönüş yok alışırsın Mecnun gibi çöllerde,küskün gezer ayrılık Gez dolaş dağları del,yoktur bunun çaresi Bin tabip de bilmezki,iyileşmez yaresi Dünya’yı verseler de,onun olmaz hevesi Aklını karıştırır,ölüme eş ayrılık Ağular yüreğinde,olmadın bir kuş kadar Tutu seni savurdu,sırçındı sana kader Pusulanı şaşırdın,yaşadın kahır keder Acı yumağı olmuş,dolaşıktır ayrılık Sabrımın bittiği gün,taş çatladığı zaman Birazda sen ağla ki,ayrılık vurdu yaman Örselenmiş çığlığım,hüzamlar çalar keman Umut olur belirsiz ,yarınlara ayrılık TÜLAY*ASLAN |