BU AKŞAM
BU AKŞAM
Hava yavaş yavaş karardı yine Hüzüne boyandı etraf bu akşam. İnsanlar giderken kendi evine İçimdeki hisler tuhaf bu akşam. Kimseler kalmamış köşe bucakta Sanki bir ben varım koca sokakta Gündüzün hayali şimdi uzakta Siyaha döndü her taraf bu akşam. Amaçsız gözlerde boşluk sureti Mekânı sarıyor zaman kasveti Söylenen sözlerin doldu müddeti Kelimeler laf-ü güzaf bu akşam. Yalnızlık boşluğa açılan hanmış Kimsesiz odada geçen zamanmış Keder masasında efkâr donanmış Adımın ilk harfi paraf bu akşam. Hüzün soluyorum her bir nefeste İlham arıyorum duyduğum seste İşte yine çalan bir garip beste Tüm şarkılar bana ithaf bu akşam. Şimdi bir kıyamet koptu kopacak Gökten kor yağıyor, yeryüzü sıcak Mahşerin sorgusu böyledir ancak Girdiğim her ortam Araf bu akşam. Bir çileye bin dert katar yüreğim Kendini ateşe atar yüreğim Doğruyu yanlışa satar yüreğim Vicdanda kalmadı insaf bu akşam. Gerçekler yüzeyde, hayaller derin Altıda, üstüde karıştı yerin Yarım kalmış bir mey varsa getirin Bitmemiş her şişe israf bu akşam. Gecenin koynunda eser fırtına Savrulur giderim hüzün yurduna Vebali yükledim şerrin sırtına Günahım tövbeden muaf bu akşam. Kim bilir, belaya bulaşacağım Belki kötülüğe alışacağım Bilemem nereye ulaşacağım Rabbimden dileğim bir af bu akşam. EMİN ZEYBEK 11 Ocak 2011 Bursa |
Fazla söze gerek yok kaleme selam olsun. Saygılarımla...