endemik yaralarendemik yaralarım var sana dair neden bu suskunluğun bitmez tüm melhemler geri tepmeli lokman dirilse geçmez... avuç içlerim gül bahçesi öptüğünden beri açık demiştin ya tüm çizgiler kıvrım kıvrım hepsi yılan sanki bu nasıl halil ibrahim bereketi... yol vurgunu yemişim adım gezgine çıktı bildiğim düşek’ler kapalı kördüğüm oldu bahtım nerde dualanmalı... bir daha gel n’olur haber vermeden sağılsın yaralarım öp gene öptüğün yerden... kasım |
sağılsın yaralarım
öp gene öptüğün yerden...