GÖZYAŞLARIM…Ah yanan benliğimin öteyi yanı Kahır mektuplarını yazmaktan vazgeç artık Yüreğim dertle kederle yoğrulmaktan Acıların mekânı olmaktan vazgeç Doğan güneşler aydınlatsın karanlık olan benliğini Umutların son durağı ol artık Yalnızlık seninle bitmiyor idam et yalnızlığını Kahır mektuplarını sil yazma artık Vücut dilim lal oldu dilimin karşısında Beynim iflas etti yaralı yüreğimi taşımaktan Gözlerim’ gözlerim kurudu dünyaya bakmıyor artık Titreyen bedenimden dışa vuran yaşlarım akmıyor artık Akın ey gözlerim bir iki damla akında benliğim huzura kavuşsun Islansın artık gözlerim ıslansın kirpiklerim Yanaklarımda gözyaşlarımın izi kalsın Silenim olmasa bile Akın ey gözlerim bir nehrin çağlayan halini alın Öyle akınki avuclarım dolsun taşsın Silmeye mendiller yetmesin Hadi ne olur akın durmadan akın Yaradan’ın verdiği o muhteşem yaşları yanaklarımı yakarcasına aksın İzi kalsın taşıdığım yanaklarımda Yanaklarımı kurmuş çöle cevirmeyin gözlerim akın Hey hat vijdanım içime ağlarken gözlerim kurur hale geldi Benliğimin rahatlaması için gözlerim den aşağı yaş inmedi Tutuğum tüm dilekler beni reddetti Bir duada bulundum Yaradan’a Aksın birkaç damla yaş gözler im’den geride kalanlara Ne acım diner’ ne yaşım iner yanaktan Feryadım duyulmaz artık tek çaresi Yaradan’dan Yüreğim ağlar içerim kahır dolu Dertler bedenimde katarlarla dolu’ dolu Akın gözlerimdeki yaşlar ıslatın yanaklarımı Vursun dalgalarınız kirpiklerimi kırarcasına Silecek bir el olmasa’ da Akın gözlerim yüreğim dert dolu akın Gözyaşlarım akın artık… |