KÖY OLA KÖYLÜ OLA
Su kabıyla gelir yola,
Git gide yaklaşır ona, Çeşme başı halay başı, Su akar gümbür gümbür. Taşı atar taşa, Biri kırılır diğeri kala, Eli çamur bilmez ola, Çamur sarar paçayı. Süslü bakar çaya, Dalgın ola taşar çayı, Telaş sarar yüreğini, Ansızın şaşar elleri. Odun tutmaz ateşi, Soğuk alır bacayı, Üşüyen sevdiğini düşünse, Kimse bilmez halini. YUNUS YOLOĞLU |