Merhaba Ayşe hanım,çok sıradışı görseller kullanıyorsunuz...Müsadnizle kaarakalem çalışması için üstteki görseli kopyalamak istiyorum...Seçilen görselin şiirle bütünleşmes...onu betimlemesi...tamamlaması...şerh etmesi çok daha isabetlidir...Siz de sanırım bunu çok güzel icra etmektesiniz...Şiirlerinize sürekli yazmak istemiyorum...Ara ara düşünüyorum...fakat sayfanızı paylaştığımda duygularım emir dinlemiyor...Bu adeta bende fenomen oldu...sakın abarttığımı sanmayınız...Buna ne benim ne de sizin ihtiyacınız var...Zaten birbirimizi yeterince tanıdık...Ben şiirlerinizden bir kaç yıldız toplamak istiyorum:

üşüyen ellerimde yağmur bulutları
alıp götürün beni kırlangıçlar...
...
ayağımda eski zaman şarkıları
yüzümde annemin işaret parmağı
...

” yaşamak değil, zor olanı ölememek ”
öyleyse haydi el ele verelim
vakit varken ölelim…
...
ağlatmadan çakıl taşlarını…
.......
sen...
sislerin ardından çıkıp gelen
ay bakışlım, suna gülüşlüm
boynu sümbüllüm…
...
yoksa…
“umut” mu senin adın
söylesene! ziyan olmadan ömrümün nevbaharı
tekrar güverir mi dallarım…

Duygular yaşantılarımın zihinde bıraktığı anlamlar ölçüsünde dizelere yansır...Öyle estetik ki ifadeleriniz...paylaşmak zevkti...ayrıcalıktı...duygu dünyamın mutlu olmasıyı...Tebrik ediyorum şairim...Entellektüel-41