HÜZNÜM GARK OLDU
Dostlarda terketti önemli değil
Gönlümü verdiğim kız yansın bana Sofra hazır değil çay demli değil Başımı koyduğum diz yansın bana Başrölü kapmaya kalkışır figüran Oysa bendim bu filmde kahraman Hüzünler hicazkar besteden roman Şiirler yazarken söz yansın bana Canımı alsaydın çekermiydim ah Kılım kıpırdamaz derdim eyvallah Restime rest dedi seneler eyvah Ardından puslanan göz yansın bana Uyandım rüyadan kayboldu düşüm Aynaya baktımki bembeyaz saçım Yüreğim tandırdır kavrulur içim Bağrımdaki ateş köz yansın bana Kaçmaya kalkıştım anında buldu Tükendi mecalim ümitler soldu Geceler işkence hüznüm gark oldu Öpüp kokladığım yüz yansın bana Hatırı kalmamış o merhabanın Bir içten sarılış candan selamın Tadı tuzu eksik sensiz baharın Mevsimlerim hazan güz yansın bana |