Ey Hayat benimle konuşurmusun,niye kimse artik adam gibi sevmiyor.Neden her kez sevdigi herkezi yari yolda birakyor .. hep olan geride kalana olyor.. Bırakılmak yetmiyormuş gibi onca lafi yemektee cabası..Çok cok deger vermeyeceksin derlerde el de olmadığı gibi kalp de tartmıyorki,,verdikçe veresi geliyor sevgiline aşkı.. Kim bilir okadar zaman geciridmki ,bu zamanda hic belli etmedimde , verdigim degeri ama hep arkamdan da geldi hep ugrasti diyememki..Bu ilişkide ne zamanki karsilik vermeye basladimsa sevgi görmeden vermeyi öğrendim...Sabırli davrandım nede olsa bir gün sever sanmıştım...Yine sabirli bir günde çardakta sallanırken ,gökyüzünde geçen bulutlara bakıyorum ,hepsi peşisıra gezinirken ,sevdikleri ile...., kimse bir birnin önüne geçmeden yol almayı öğrenmiş...bir tanesi arakdan ayrı şekilde ivediksiz gelirken sordum neden geride kaldın diye;herkez beni ezmeye basladi.. ask bu degill bu olamaz, aşk sevdigini ezmek degil aşk sevdiğini yüceltmektir. Aşşk onurlu yaşayarak sevmektir onursuz yasanmasi gerken birseyde degildir.. Sırf o yüzden gidene kaldememeyi geçte olsa öğrendim....yanımdaki zaten benimiş ,gerek yok uzaklardaki kayan yıldıza bakmaya, dilek tutmaya gerek yokmuşşşş. ......gürkan erses